Rozdział ... nie, żartuję. Notka (chyba) pożegnalna od Ally. Wbijać !

Cześć, cześć ...
Tytuł ... Dlaczego jest w nim chyba ? Bo nie ryba, dobra, było to bez sensu ;P
Tak, więc ten post to raczej ostatni z podpisem "Ally". Wiem, historia tak naprawdę dopiero się zaczęła , w sumie to Leonetta. UGH ! Nie ważne ... Epilogu raczej nie napiszę, choć może ... Przepraszam za te moje grymasy, ale podjęłam decyzję. Trochę żal mi jest was opuszczać kiedy blog zaczyna się rozwijać. 160 tysięcy wyświetleń ? WOW ! Nie spodziewałam się aż tylu, naprawdę :) Nikt nie zgłosił się by przejąć bloga, por que ? Prowadziłam go od 29 lipca, poświęciłam na niego sporo czasu. Co z tego, że pierwsze opowiadanie jest kompletnie bez sensu xD(drugie też.)
Kocham was, każdego po kolei, nawet tych, którzy nie przepadają za moim blogiem, ale weszli i nabili to +1 wyświetlenie. Jestem wdzięczna wam za każdy komentarz, każdy głos w ankiecie i za tworzenie tego bloga. Powstał on dla was, tylko dla was. (ile tu miłości uhuhuh !)(tak, lubię się sama z siebie nabijać) Mogłabym się rozpisać (jeszcze bardziej) jak powstawał ten blog i wgl, ale po co ? Proszę was tylko abyście nie zapomnieli o tej Ally bo ona jest niezdecydowana i może jeszcze kiedyś wrócić (kiedyś=za jakieś 2 dni jak zatęskni) Tumblra prowadzić będę nadal :D Tssa... Tyle słów, a żadnego wyjaśnienia dlaczego odchodzę xDD No więc... Nie wiem, może mi się znudziło pisanie rozdziałów jako Viola (nie umiem być tak delikatna przy opisach jak ona), za dużo czasu mi to pożera, sądzę, że to, co nabazgrole jest do kitu i męczę wasze oczy kiedy to czytacie. (zrozumieliście coś wgl ?) (ile tu nawiasów xD)
Może to pożegnanie nie jest wzruszające, a takie chyba powinno być, ale wolę żebyście zapamiętali mnie jako wesołą Ally, nie jako smutasa. Także uśmiechnijcie się, dla mnie !
 DOBRA, ZNÓW SIĘ ROZPISAŁAM !
Ally żegna ! <33