Rozdział 5: Fede w sukience

Odłożyłam tackę z jedzeniem na szafkę nocną. Wygramoliłam się z łóżka z niezadowoleniem na twarzy. W między czasie mój gość zdążył stanąć przed drzwiami. Pociągnęłam za klamkę i kogo zobaczyłam ? Mojego chłopaka uśmiechniętego od ucha do ucha.
- Czy ty w ogóle śpisz w nocy ? - zapytałam przez śmiech
- Wczoraj zrobiłaś mi wyrzuty, że nie mam niby dla ciebie czasu, a dziś mi mówisz, że przyszedłem niepotrzebnie ?
- Co ? Nie ! Diego, źle zrozumiałeś, nie obrażaj się ...
- Zawsze jak przychodzę, jesteś w pidżamie. O, naleśniki ! - krzyknął uradowany i dorwał się do mojego śniadania
- Hej ! - usiadłam obok niego na łóżko, a ten nakarmił mnie kawałkiem naleśnika, resztę zjadł sam
- Tak naprawdę przyszedłem tutaj by poinformować cię, że zgłosiłem cię na egzamin do Studia On Beat
- Oszalałeś ?
- Nie ?
- Ja nie śpiewam i nie tańczę, a poza tym strasznie się stresuję
- Oj no Violetto ... - ścisnął moje dłonie i pochylił się lekko do pocałunku. Uczyniłam to samo, ale w tym momencie do pokoju wparował mój ojciec.
- Diego ! - krzyknął, a szatyn odskoczył do tyłu - Tobie się chyba nudzi w domu, prawda ?
- Ja też pana lubię
- Violetto, przyjdź do mojego gabinetu za pół godziny. Diego ... - spiorunował go wzrokiem i zszedł na dół
- Dlaczego wy się tak nie lubicie ? Musicie się zaprzyjaźnić, a ja chyba mam już nawet mały pomysł ...
- No słucham
- Spędzisz cały dzień z moim ojcem, co ty na to ? - szatyn się roześmiał
- Z nim ? Chyba w snach - krzyknął mój ojciec
- Miałeś iść do kuchni - zauważyłam
- Miałem, ale się rozmyślałem. No co ? Facet zmienny jest
- Ok ... Diego, proszę. Zrób to dla mnie. Ja w tym czasie spotkam się z Francescą, Larą i Camilą.
- Dobrze
- Naprawdę ?
- Nie, znaczy tak, ale pod jednym warunkiem
- Jakim ?
- Ty zgłosisz się do studia na egzamin. Tylko pomyśl jak wspaniale będzie razem chodzić do jednej szkoły...
- Zastanowię się, obiecuję ! - pociągnęłam chłopaka za rękę i we dwójkę zeszliśmy po schodach do kuchni - Tato, Diego zabiera cię do kina
- Za jakie grzechy ? - załamał się mój ojciec
- Musicie się zaprzyjaźnić. Nie mogę wręcz patrzeć na te zgrzyty i docinki z waszej strony, zróbcie to, dla mnie ...
- Ja jestem dziś bardzo zajęty. Muszę ten, tego ... Poszukać pamiętnika twojej matki ! - palnął ojciec
- Zrobię to za pana - zgłosiła się na ochotnika Olga
- Dzięki ... - powiedział sarkastycznie tata
- No to bosko ! Zaproszę dziś do nas Francesce, Cami i Lare, dobrze ?
- Kto to ?
- Koleżanki - odpowiedziałam - A teraz idźcie ! - zauważyłam na stole moją komórkę, którą natychmiastowo podniosłam i wybrałam numer do Włoszki. Nie myślałam o tym, jak wczesna jest godzina. Usłyszałam jeden sygnał, a po nim zaspany głos Fran :
- Halo ...
- No witaj, obudziłam cię ?
- Nie, skądże...
- Chciałabyś dziś do mnie wpaść ? Mogą przyjść jeszcze Lara i Cami
- A ja ? - wrzasnął do słuchawki jej brat
- Ucisz się Fede ! Właściwie to miałam posprzątać w domu, ale zmienię plany. Będę na pewno
- Będziemy ! - poprawił ją Włoch
- Jasne, czekam - rozłączyłam się i usiadłam przy stole. Olga przygotowała ponownie dla mnie śniadanie ponieważ poprzednim raczej się nie najadłam.

Wszyscy zaproszeni i Fede zjawili się pół godziny później. W chwili kiedy nawiedzili mój dom siedziałam u mnie w pokoju wybierając dla siebie odpowiedni strój na dziś.
- Siemanko ! - rzekła Lara umiejscowiając się na moim łóżku
- Ładnie masz tutaj - stwierdziła Cami
- Nie spodziewałaś się mnie o tej porze roku, prawda ? - zza rogu wyłonił się Fede. Uśmiechnęłam się do chłopaka
- Muszę się przebrać, więc Fede ... y ...
- Śmiało, zamknę oczy
- Fede ! - wrzasnęła Fran
- No dobrze, dobrze. W niebieskiej będzie ci do twarzy - rzucił i wyszedł
- Nie słuchaj go, lepsza ta biała - wskazała Fran na sukienkę, w którą zamierzałam się ubrać
- Wiem - zachichotałam. Schowałam się do garderoby i to tam zamieniłam pidżamę na strój codzienny. Usłyszałam głośny śmiech dziewczyn. Natychmiastowo wychyliłam głowę zza ściany - Stało się coś ?
- Nie - Lara powstrzymywała się by nie wybuchnąć głośnym chichotem. Było widać, że jest to dla niej trudne. Wyskoczyłam z pomieszczenia do koleżanek.
- I jak ?
- Ja nadal twierdzę, że niebieska lepsza - otworzyły się drzwi. Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to Federico ubrany w moją sukienkę. Lara zaczęła turlać się po moim łóżku, tak jakby była przygotowana na tę sytuacje, a Fran się lekko załamała.
- Fede, tobie już do końca odbija, prawda ? - zapytałam
- Może ... No to co ? Małe ploteczki ? O kim pogadamy ? O Ludmile ? - spojrzałyśmy się na niego z zaciekawieniem - Albo o Diego'u, tak... - szybko zmienił zdanie
- Fede, nie waż się mi tu bujać w Ludmile, ona to zło, złe zło. Pamiętaj braciszku ! - skarciła go Fran
- Kiedy mi wcale się nie podoba Ludmiła. Skąd taki pomysł pf.. - Włoch opuścił mój pokój. Słyszeliśmy jak trzasnął drzwiami. Pośpiesznie ustawiłyśmy się przed oknem balkonowym by patrzeć jak chłopak idzie chodnikiem do swojego domu w mojej niebieskiej sukience. Już miałam zamiar krzyknąć by się przebrał, ale Lara zasłoniła mi usta
- Będzie ubaw - dodała
We czwórkę usiadłyśmy na łóżko i zaczęłyśmy rozmowę :
- No Cami, wyznaj nam wszystkim kto ci się podoba - naciskała Włoszka
- Nie chcę i nie zrobię tego
- Ale dlaczego ? Nam nie zaufasz ?
- Francesco, nie ! - krzyknęła
- No dobrze, dobrze. Viola wszystko ok, masz taką smutną minę ?
- Tak, tylko ... Mój tata i Diego nie dogadują się najlepiej, a teraz wysłałam ich do kina. Boję się jak to się skończy, polepszy się a może będzie jeszcze gorzej niż było - wyznałam
- Violu, oni muszą to załatwić między sobą. Nie wszyscy na świecie będą lubić Diego'a - powiedziała Lara
- Co chcesz przez to powiedzieć ?
- Diego jest ... specyficzny, tak to dobre określenie.
- Przecież każdy z nas jest oryginalny - broniłam go
- No tak, ale on, no cóż. Znam go już całkiem długo i ...
- Lara, nie mieszaj jej w głowie - przerwała Fran - nie słuchaj jej. Twój tata i Diego na pewno się będą dogadywać, zobaczysz
- Może ...
- Hej, a gdzie uśmiech ? - zapytała się Cami
- Dziewczyny... Diego zgłosił mnie na egzamin wstępny do studia - oświadczyłam
- To wspaniale, będziesz jedną z nas - ucieszyła się Fran
- Tak, ale ja nie umiem ani śpiewać, ani tańczyć. Boję się występować
- Spróbuj, a nie pożałujesz - doradzała Cami
- Właśnie, na pewno nie jest aż tak źle - dodała Lara
- Zobaczę, może i macie rację
- Pomożemy ci- zakrzyknęła Fran i wtedy usłyszałyśmy wołanie. Czyżby to mój tata i Diego wrócili wcześniej ? Nie, po co mięliby nas wołać ? Zaciekawiona wyszłam na taras.
________________________________________________________________________
Tadam ! Kolejny rozdział of kors xD
Numć to ten, tego... Nie mam co więcej napisać, więc dziękować za wyświetlenia i komki <3