Rozdział 79: Ciastka

Nie byłam wtedy pewna czy dobrze robię. Miałam ochotę na pobycie w towarzystwie Leona, ale gdzieś uciekł. Nie będę zgadywała bo to chyba oczywiste, że na tor, a co się z tym wiąże ? Lara, on na pewno poszedł spotkać się właśnie z nią. Może za bardzo dramatyzuje ... Z drugiej strony Diego też jest moim kolegą, więc to chyba nic złego jeśli od czasu do czasu z nim pogadam czy się nawet spotkam, ale  czy według tej teorii Leon też ma prawo spotykać się z Larą ? Za dużo myślę ...
- No to jesteśmy. Wejdę do środka tylko po gitarę i zaraz po ciebie wracam. Lepiej będzie nam szła nauka na świeżym powietrzu, nie uważasz ? - odezwał się Diego wchodząc do swojego domu. Nawet nie zauważyłam kiedy przeszliśmy te kilka ulic
- Dobrze - usłyszałam sygnał dzwonka, który zazwyczaj informuje mnie o tym, że dostałam sms'a. Wyciągnęłam z torebki telefon.
Masz na jutro jakieś plany ? :* bo jeśli nie to wciśnij mnie w swój grafik - Leon 
Uśmiechnęłam się do wyświetlacza i odpisałam :
No nie wiem ... Co ty knujesz ? 
- Już jestem - zamknął za sobą drzwi Diego. Przestraszyłam się trochę i upadła mi komórka na chodnik tym samym tłukąc ekran. Chłopak oparł gitarę o ścianę. Podbiegł do mnie i nachylił się po komórkę. Gdy trzymał ją w dłoniach od razu można było stwierdzić, że nie nadaje się już do niczego.
- Ja ... ja nie chciałem. To moja wina ? Odkupię ci ją, obiecuję. Słowo Diego'a. - uśmiechnął się nieśmiało, ale ja nadal nie byłam za wesoła. - Rozchmurz się. Naprawdę cię za to przepraszam
- To nie twoja wina. Po prostu ja jestem trochę niezdarna.
- Na pewno się na mnie nie gniewasz ? - pokiwałam głową - Ulżyło mi, ale i tak kupię ci nową. Będzie identyczna. To co idziemy do ogrodu ?
- Dobrze, chodźmy
Diego wziął gitarę i zaprowadził mnie do przepięknego miejsca z tyłu domu. Trawa była soczyście zielona, drzewa wypuszczały pąki, w centrum znajdowało się niewielkie oczko wodne wokół którego były wysiane różnokolorowe kwiatki.
- Ale tu ślicznie - wyznałam
- Dzięki, ale muszę się z niechęcią przyznać, że to mojej mamy królestwo dlatego nie mogę przyjąć komplementu. Dobra, no to co ? Bierzemy się do pracy, tak ? Może ja najpierw pokaże ci co już umiem. - Diego oparł się o pień drzewa. Zrobiłam to samo. Wyjął z pokrowca gitarę. Chwilę ją nastrajał, a kilka minut później zaczął grać idealnie melodie do "Yo soy asi".

Gdy Diego skończył swoją piosenkę zaczęłam bić mu brawo, a potem dodałam :
- I ty usiłujesz mi wmówić, że nie potrafisz grać, tak ?
- Ty na pewno robisz to lepiej.
- Raczej wątpię w to - zaśmiałam się
- Twierdzisz, że kłamię ?
- Tak - kiwnęłam głową - Nie potrzebujesz mojej pomocy - wstałam na równe nogi
- A ty gdzie się wybierasz ?
- Tak jak mówiłam. Nie jestem ci potrzebna w nauce gry na gitarze bo jesteś lepszy ode mnie
- Właśnie, że nie. Zostań...
- Nie, Diego, wracam do domu. Do jutra - przytuliłam chłopaka na pożegnanie

Po przejściu przez próg domu zawiadomiłam wszystkich mieszkańców o moim przybyciu. Usiadłam na sofie i zaczęłam szukać pilota od telewizora. Przerzucając taty papiery znalazłam pamiętnik mamy, a na nim zdjęcie przedstawiające mnie jako dziecko.

Uśmiechnęłam się lekko do siebie. Otworzyłam sekretnik na przypadkowej stronie i przeczytałam cytat mamy : Jeśli masz osobę, którą kochasz każdy dzień jest wyjątkowy, inaczej doskonały
To są piękne słowa. Myślę, że nie raz ich użyję.
Odłożyłam delikatnie fotografię wraz z pamiętnikiem na bok. Wbiłam wzrok w podłogę i zaczęłam nucić sobie coś pod nosem. Wstałam z kanapy i przysiadłam do pianina próbując odtworzyć melodie na instrumencie. Kiedy wreszcie wchodziłam na dobry tor ktoś zaczął dobijać się do drzwi wejściowych. W pośpiechu pobiegłam je otworzyć.
- Hej, co tam Viola ? - odezwał się Fede wchodząc do mieszkania, a za jego plecami stała reszta naszych przyjaciół
- Nudzi nam się trochę, więc pomyśleliśmy, że wbijemy do ciebie - otworzył szerzej drzwi raper
- Co z tego, że robi się już powoli ciemno - zaśmiał się Marco, ale nikt poza nim nie zrozumiał celu wypowiedzenia na głos tego zdania
- Pablo zlecił nam żebyśmy wspólnie napisali jakiś utwór na zakończenie roku - wyjaśniła Cami
- Wejdźcie - wskazałam rękom salon
- Hej kochanie - Leon ucałował mój policzek na przywitanie - Masz wyłączony telefon ?
- Powiedzmy ...
- No to bierzemy się do pracy ? - zapytała się Ludmi
Pokiwałam głową na "tak". Blondynka usiadła do pianina i zaczęła grać melodie do "Tienes el talento"
Wszyscy zaczęliśmy śpiewać razem z nią.
- Sądzę, że nowa piosenka musi oddawać charakter tego utworu. - stwierdziła Lu po zagraniu ostatnich nut
- Masz rację, może napiszemy kawałek o naszej pasji do muzyki ? - zapytał się Fede - albo o przyjaźni i, muzyce
- Może po prostu napiszemy o robakach ? - wykrzyknął swój pomysł na głos nie kto inny jak Andreas
- Kto by chciał słuchać piosenki o insektach ? - zmarszczyłam czoło
- No ja i mam nawet już refren :
Jak mówi pszczoła ? 
Kra, kra, kra
Jak mówi chrząszcz ?
Ha, ha, ha 

Jak mówi Andreas ?

Głupek to ja ! 

Wspomniany idiota, który sam bezwstydnie się do tego przyznaje zaśpiewał melodie, której choćbym chciała i tak nie dam rady wybić sobie z głowy ...

- Andreas, idź sprawdzić czy za drzwiami cię nie ma - rozkazał mu Leon 

- Dobra ! - głupek uniósł jedną rękę do góry, a potem tańcząc pokraczny układ wyszedł na dwór.

- Upiekłam ciastka - usłyszałam głos gosposi, a po chwilą jej osobę wchodzącą do salonu z tacą wypieków na ręku. 

- Ciacha ! - oblizał się Fede 

- Dziękuję, jest pani moim guru - przytulił Olgite Maxi 

Szatynka ułożyłam przysmaki na instrumencie. 

- To dla was by wam się lepiej pracowało - puściła oczko i wróciła z powrotem do kuchni

W całym pomieszczeniu rozniósł się smakowity zapach ciasteczek. Wszyscy chłopacy tak się na nie rzucili, że żadna z dziewcząt nie miała nawet okazji zbliżyć się do tacki. Gdy oni odeszli od pianina Cami spojrzała na tacę z zawodem w oczach. 

- Wy łakomczuchy, zostawiliście nam tylko okruszki. - narzekała Fran 

- Ja wyznaję zasadę, kto pierwszy, ten lepszy - powiedział to z pełną buzią Maxi 

- Słuchajcie, ja muszę wracać już do domu - poinformowała nas Naty unosząc rękę razem ze swym telefonem do góry

- Cześć - krzyknęliśmy chórem

- Chłopaki, bierzemy się w garść. Trzeba napisać dzisiaj chociaż pierwszą zwrotkę naszej piosenki. - Camila pośpieszając ich klepała Maxi'ego po ramieniu 

- Szczerze ? Zmęczony jestem. Wracam do domu. - nie czekając na odpowiedź raper zrobił to co przed chwilą powiedział

Nie musiała minąć godzina, a ja zostałam sama z Francescą.

- Violu, muszę powiedzieć ci coś ważnego - przyjaciółka zaprowadziła mnie na kanapę.

Domyślałam się, że w tym momencie zacznie mi opowiadać gdzie, dlaczego i z kim się dziś spotkała, a ponieważ ja muszę wiedzieć dosłownie wszystko, nie miałam zamiaru jej przerywać w wypowiedzi.

- Mów - rzekłam krótko

- Zajmuję łazienkę na górze ! - krzyknęła i wbiegła po schodach na górę 

Oparłam się brzeg kanapy i głośno wzdychnęłam. Potem poczułam czyjąś dłoń na moim kolonie. 

- Jak córeczko minął ci dzień ? - usłyszałam głos ojca

- Niby nic się nie wydarzyło, a ja jestem bardzo zmęczona. Idę na górę. Dobranoc - ucałowałam czoło taty 

- Dobranoc Violu 

Wstałam leniwie z sofy i ślamazarnym krokiem zaczęłam wspinać się po stopniach na górę. W połowie dystansu odwróciłam się w stronę taty i usłyszałam jego głośny szept : Jeśli masz osobę, którą kochasz każdy dzień jest wyjątkowy, inaczej doskonały

__________________________________________________________________________

No pyśki, zaczął się weekend !!!

Ale to nie jedyny powód do radości. Ten kto oglądał 69 odc. Violetty2 chyba wie o co mi chodzi :D 

Czy będzie kiss Leonetty ? 

OBY !!!

Dla fanów Naxi : w 70 odc. będzie beso Naty i Maxi'ego iiiip *.*

Haha, ale tytuł rozdziału. No nie ma co xD 

"Ciastka" - bo tak wiele wam to mówiło zanim przeczytaliście całość :>